PSIARZE WROGAMI PUBLICZNYMI NR 1 – NA SPACER Z PSEM BEZ SMYCZY ZA 5000 ZŁOTYCH GRZYWNY CZYLI STRACH SIĘ BAĆ
PSIARZE WROGAMI PUBLICZNYMI NR 1 – NA SPACER Z PSEM BEZ SMYCZY ZA 5000 ZŁOTYCH GRZYWNY CZYLI STRACH SIĘ BAĆ.
Szok i niedowierzanie. Po najnowszej nowelizacji Kodeksu Wykroczeń obowiązującej od 15 listopada 2018r. przez internet przetoczyła się fala niepokojących nagłówków i jeszcze bardziej niepokojących treści o jednoznacznie złowieszczym wydźwięku: wreszcie was dorwaliśmy psiarze. Wszystkie psy na smyczach i w kagańce jeśli już ktoś w ogóle ośmieli się wyjść z psem na spacer, bo jak nie to 5000 złotych grzywny. To dużo. To o prawie 79 złotych więcej niż przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw w październiku 2018r. jeśli wierzyć danym Głównego Urzędu Statystycznego.
Więc jak to jest z tą smyczą, kagańcem i grzywną. Czy rzeczywiście aż “strach się bać”?
OBOWIĄZUJĄCE POWSZECHNE W POLSCE PRZEPISY PRAWA NIE NAKAZUJĄ WYPROWADZENIA PSÓW NA SMYCZY I W KAGAŃCU.
Tak, tak. Nie ma takiego przepisu w powszechnie obowiązujących na terenie całego kraju aktach prawa (dla przypomnienia są to: Konstytucja, umowy międzynarodowe, ustawy i rozporządzenia- Prawstoria). W ogóle tylko dwie ustawy odnoszą się do kwestii ustalenia zasad postępowania ze zwierzętami – w tym z psami:
– ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 111, poz. 724 ze zm), dalej będę ją nazywać „ UoOZ”oraz , właśnie ostatnio znowelizowany, art. 77 Kodeksu Wykroczeń.
USTAWA O OCHRONIE ZWIERZĄT ZAKAZUJE JEDYNIE PUSZCZANIA PSÓW BEZ MOŻLIWOŚCI ICH KONTROLI
A precyzyjniej mówiąc, taki zakaz ustawodawca sformułował w art.10a ust.3. UoOZ, który brzmi następująco:
“Art. 10a ust.3
3.Zabrania się puszczania psów bez możliwości ich kontroli i bez oznakowania umożliwiającego identyfikację właściciela lub opiekuna”
I to wszystko. O smyczy czy kagańcu nie ma mowy. Wystarczy, że właściciel lub opiekun psa mają nad nim kontrolę. Ustawodawca nie uszczegółowił jakie środki kontroli należy uznać za wystarczające, stąd jedyny logiczny wniosek- każde.
Zatem, o ile wychodzimy na spacer z psem i mamy nad nim pełną kontrolę, nie musimy go wyprowadzać na smyczy i w kagańcu. Nie ważne jak sobie tężę kontrolę zapewnimy. Jeśli pies jest posłuszny , reaguje na nasze polecenia, może sobie zgodnie z UoOZ biegać śmiało i radośnie luzem gdzie tylko chce.
Skąd zatem w ogóle możliwość karania za wyprowadzanie psa na spacer bez kagańca i nie na smyczy?
W myśl starego powiedzenia „diabeł, tkwi w szczegółach” w tym przypadku chowa się w art. art. 4 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 13 wrześniu 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2013 r. poz. 1399, ze zm). Przemiłą tę ustawę będę dalej nazywać w skrócie „ UCzystGmin”. Zgodnie z tym przepisem rady gmin mają obowiązek określić w regulaminie szczegółowe zasady utrzymania czystości i porządku na terenie gminy dotyczące obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe. Te zasady mają na celu ochronę przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych dla wspólnego użytku. Uchwalany przez rady gminy regulamin jest tzw. aktem prawa miejscowego. Zgodnie z Konstytucją akty prawa miejscowego również są powszechnie obowiązującymi aktami prawa, tyle, że obowiązują wszystkich przebywających na określonym terenie. W praktyce działa to tak, że ustawa nakłada na samorządy obowiązek lub możliwość doprecyzowania pewnych zasad postępowania w sposób jaki uznają za najwłaściwszy dla mieszkańców /osób przebywających na terenie danej jednostki samorządowej. W przypadku psów i innych zwierząt domowych, UCzystGm po prostu nałożyła na rady gmin obowiązek wydania regulaminu z zasadami utrzymania czystości i porządku na terenie gminy dotyczące obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe. Każda rada gminy uchwala własny regulamin z własnymi zasadami, które są obowiązującym prawem tylko na terenie danej gminy. Oznacza to, że obowiązki „spacerowe” właścicieli psów w poszczególnych gminach będą się różnić.
Teoretycznie jest zatem absolutnie możliwe, że na przykład w gminie A zakazuje się wyprowadzania psów bez smyczy i kagańca, zaś w gminie B psy mogą biegać luzem, o ile tylko mają nałożony kaganiec, natomiast w gminie C nie będzie obowiązku spacerów w kagańcu, ale za to wszystkie psy muszą być wyprowadzane na smyczy. Posługując się tym przykładem w gminie A wlepią nam grzywnę jeśli nasz jamnik będzie spacerował bez kagańca i smyczy, ale kawałek dalej w gminie B możemy sobie radośnie i legalnie spuścić ze smyczy nawet pitbulla czy owczarka kaukaskiego , o ile będzie w kagańcu.
Reasumując, szczegółowe zasady wyprowadzania psa na smyczy ustala rada gminy w regulaminie. Sprawdzamy co możemy, a czego nie w naszej gminie i ruszamy na spacer. W tym miejscu jednak część ze spacerujących zada sobie co najmniej dwa pytania:
- Zaraz, ale jak naruszę nieszczęsny regulamin, bo na przykład zapomnę kagańca dla mojego yorka ,a jest wymagany, to od razu mi wlepią 5000 złotych grzywny?
- Zaraz, ale to tak te rady gmin mogą sobie uchwalać, co im się żywienie podoba? A jak dla zachowania porządku w gminie w ogóle zakażą wychodzenia na spacer z amstaffami , bo to rasa niebezpieczna, to co ja zrobię z moim Zyziem?
CO NA TO WSZYSTKO W KOŃCU TE ZNOWELIZOWNA PRZEPISY KODEKSU WYKROCZEŃ?
Odpowiadając na pytanie pierwsze, spójrzmy jak dokładnie brzmi ten znowelizowany i obowiązujący od 15.11.2018r. artykuł z Kodeksu Wykroczeń:
„Art. 77 [Nieostrożność ze zwierzęciem]
- 1. Kto nie zachowuje zwykłych lub nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia,
podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1000 złotych [ zmiana polega na tym, że do 15.11.2018 było tylko 250 złotych – Prawstoria] albo karze nagany.
- 2. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1 przy trzymaniu zwierzęcia, które swoim zachowaniem stwarza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia człowieka, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny albo karze nagany. [zmiana polega na tym, że do 15.11.2018r. po prostu nie było art. 77 § 2 – Prawstoria]”
Cała aferę z 5000 złotych ma oczywiście swoje źródło w treści art. 77 § 2 kw ponieważ mowa w nim tylko o grzywnie bez określenia jej maksymalnej wysokości, a to znaczy, ze przy jej wymiarze sąd zastosuje ogólne widełki wysokości grzywny wskazane w art. 24 § 1 kw, zgodnie z którym grzywnę wymierza się w wysokości od 20 do 5000 złotych.
Co to oznacza w praktyce?
Ano po pierwsze grzywna w wysokości 5000 złotych to maksymalny wymiar grzywny jaki nam w ogóle grozi. Równie dobrze może nam się dostać cokolwiek poniżej do minimalnej kwoty 20 PLN – wszystko zależy od okoliczności spawy. Poza tym , ta maksymalna kwota grzywny grozi nam tylko w konkretnej sytuacji czyli wtedy kiedy:
- Po pierwsze nie zachowamy zwykłych (czyli inaczej zdroworozsądkowych – Prawstoria] lub nakazanych (w tym wypadku nakazanych w regulaminie uchwalonym przez radę naszej gminy) środków ostrożności na spacerze z psem, I DODATKOWO
- nasz pies musi jeszcze stwarzać niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia człowieka.
Podchodząc do sprawy zdrowo rozsądkowo raczej trudno sobie wyobrazić sytuację, kiedy dajmy na to york lub ratlerek na spacerze stwarzają niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzi. Naturalnie w praktyce wszystko zależy od okoliczności danego zdarzenia, ale po to właśnie są sądy i sformułowane w przepisach zasady wymierzania kar żeby dopasować wymiar kary do konkretnej sytuacji i stworzonego przez psiaka zagrożenia. Realistycznie podchodząc do rzeczy, raczej większość psiarzy może spać spokojnie. Jeśli ktoś jest jakoś bardziej „narażony” na podpadnięcie pod art. 77 § 2 kw, to właściciele psów ras uznanych zgodnie z obowiązującymi przepisami za niebezpieczne.
Reasumując, wbrew medialnej panice, psiarzy raczej nie czeka finansowy Armagedon.
Zaraz, zaraz, ale tam było jeszcze drugie pytanie, to ta rada gminy w końcu może na przykład w ogóle zabronić wyprowadzania na spacer na przykład amstaffów czy pit bulli żeby było bezpiecznie czy nie?
A o tym, to już w następnym razem..
Miłego dnia- Prawstoria
Wykaz ustaw:
1) Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. Nr 111, poz. 724 ze zm)
2) Ustawa z dnia 20 maja 1971 Kodeks Wykroczeń. (Dz.U. Nr 12, poz. 114 ze zm)
3) Ustawa z dnia 13 wrześniu 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2013 r. poz. 1399, ze zm)